-
1 pokła|ść
pf (pokładę, pokładziesz, pokładł, pokładła, pokładli) Ⅰ vt 1. (ułożyć wiele rzeczy) to put down- wszystkie książki pokładł na miejsce he put all the books back- wpadnę do was, jak tylko pokładę dzieci spać I’ll drop in to see you, when I’ve put the children to bed2. (przenocować) gdzie ja was wszystkich pokładę? where am I going to put you all up? Ⅱ pokłaść się 1. (zająć pozycję leżącą) to lie down- wszyscy pokładli się na trawie everybody lay down on the grass2. (znaleźć się w pozycji pochyłej) to bend- zboże pokładło się po deszczu the corn was beaten down by the rain3. (położyć się) to go to bed- dzieci późno się pokładły the children stayed up late- goście pokładli się dopiero po północy the guests didn’t go to bed a. didn’t retire książk. until after midnightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokła|ść
См. также в других словарях:
popakować — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. dk Ia, popakowaćkuję, popakowaćkuje, popakowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbierać wiele rzeczy i spakować; ułożyć wiele rzeczy jedna po drugiej w jedno opakowanie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokłaść — dk XI, pokłaśćkładę, pokłaśćkładziesz, pokłaśćkładź, pokłaśćkładł, pokłaśćkładziony, pokłaśćkładłszy «położyć, ułożyć wiele rzeczy lub osób; poukładać» Pokładła dzieci do łóżek. Wszystkie książki pokładł na miejsce. pokłaść się 1. «pozajmować… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
porozciągać — dk I, porozciągaćam, porozciągaćasz, porozciągaćają, porozciągaćaj, porozciągaćał, porozciągaćany 1. «rozpostrzeć, rozłożyć większą liczbę czegoś; ciągnąc porozkładać» Porozciągać chodniki na podłodze. 2. «rozszerzyć lub wydłużyć wiele czegoś… … Słownik języka polskiego
stos — m IV, D. u, Ms. stosie; lm M. y 1. «wiele rzeczy ułożonych jedna na drugiej» Stos gazet, książek. Stos talerzy, szpargałów, śmieci. Ułożyć coś w stos. Składać, rzucać coś na stos. ∆ fiz. Stos atomowy «urządzenie służące do uzyskiwania w sposób… … Słownik języka polskiego
rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… … Słownik języka polskiego